Doğrusu?

Size de bazen korkunç bir düşünce geliyor mu? Bir şeyin doğrusunu öğrenmek istediğinizde o şey hakkında aklınızdaki her şeyi unutup sıfırdan başlamanız isteniyor. O zamana kadar zorluklarla öğrendiğiniz şeyi yok saymanız gerekiyor ve yenisini öğrenene kadar o zorluklardan daha zor şeylerle yüzleşiyorsunuz.

Ben bu durumu ingilizce öğrenmeye çalışırken fark ettim. 4 yaşımdan beri beynime kazınan ve yeterince iyi bildiğimi düşündüğüm ingilizce beğenilmedi. Daha iyisini yapmam istendi. Seviye olarak intermediate kabul edildim ve bu beni mutlu etti. Sonra dediler ki öğrendiğiniz her şeyi unutun. Her şeyi bırakıp am is are gibi konuları bile önceden bilmediğimi varsayarak çalışmaya çalıştım. Hala çalışıyorum ama hüzünlüyüm bu konuda.

Hayatta böyle. Eğer düzgünce ata binmeyi öğrenmek istiyorsanız, daha önce değişiklik olsun diye spor ayakkabınızla felan çıktığınız doğa gezilerindeki sürüşleri unutup bir profesyonel gibi davranmanız gerekiyor. Eğer pizza yapmayı seviyorsanız ama mükemmel olmak istiyorsanız, malzemeleri kendi bildiğiniz gibi göz kararı karıştırmayı bırakıp tamı tamına tarife uymanız gerekiyor hamur yaparken.

Bu yorucu bir süreç(her bir yeni-mükemmel deneyim için) ve çok fazla yoruyor. Ama bittiğinde değdiğini hissediyorsunuz. Well, benim öğrenme sürecim henüz bitmedi. Muhtemelen bitene kadar içimden küfretmeye ama dışımdan olumlama yapmaya devam edeceğim.