※

saçma sapan bi hayata tutunma hevesi benimkisi

ders falan çalışmaya çalışıyorum, sanki eskisi kadar mükemmel olabilecekmişim gibi

ortam falan hoş, pamuk arkada mırıldanıyor yatağımda baş köşede, sanki az önce kavga edip barışmamışız gibi

hayır başım üşümesin diye bere taktığım her sefer kafama atlamak zorunda değilsin çocuğum

burası öğrenci evi sayılır zaten köpek gibi yakıyoruz kaloriferi biraz daha yakmayacağım gel adam gibi kucağıma otur ısınırsın

yok

üstünü örtüyorum iyice mayıştığında, kalkıp gitmiyor seviyor üstünün örtülmesini artık

ben de sakince beremle ders çalışmaya çalışmaya devam ediyorum

çok fazla kalemim var sanki, hepsini o büyük zamlardan önce almıştım, eskidiler ama çoğunu kullanabiliyorum hala

apartmanda bir gerizekalı televizyon almış gösteriş yapıyor ne kadar ses çıkarabileceği ile ilgili, avrupa standartlarıyla Türkiye standartlarını dinliyorum, belki de banyoda müzik dinlememe sinir olduğu için yapıyor

yorgun hissediyorum ama daha yapmam gerekenler var

baya hüzünlüyüm bugün

gene kendimi başkalarının yerinde olmak isterken yakaladım ve kavga ettik

param suyunu çekti, daha 14 gün var ve kredi kartımla beraber 700 liram kaldı, her türlü harcamam için

yok yok ben kesinlikle asgari ücretle yaşayamam, en az 6 katı lazım bana onun sırf “idare edebilmem” için

keşke zengin çocuklardan birini kafalasaydım zamanında düşüncesi bile gelmiyor aklıma, sürekli şeyi düşünüyorum: acaba sırf kendi paramla ayakta durabilecek kadar uzun yaşayabilecek miyim

gizem, ece ve ışıl buluşmuşlar bugün. kilyostaki festivale dördümüz gideceğiz. bir aksilik olmazsa tabii a olmaz sanmıyorum

üçü benden çok birbirlerine benziyorlar

ama gizemi çok sevdiğim için doğal olarak diğer ikisini de çok seviyorum

gene ne ne ne ne ne neler yazıyorum

x