Eğer anlatabilmeyi başarırsam büyük bir hikaye geliyor. 5 eylülü bekleyin, sarhoş ve zırlayan bir şekilde buraya yazacağım. O günün geleceğini bilip de sanki hiç gelmeyecekmiş gibi gülümseyebiliyorum. Ölüm de böyle bir şey sanırım.
^Ölüm gibi bir şey oldu ama kimse ölmedi^ de bu olabilir.
Bir geç kalmışlık hikayesinde geride bırakılmış bir kız olacağım.
Yatağımda uyuyan çocuğun beni sevmediğini bile bile(emin olmamak üzere öyle düşünmek kırılmamı bi nebze engelleyecek) ona ilanı aşk etmek de sadece benim yapabileceğim türden bir aptal cesareti.
Gidip yanına kıvrılayım ve huzurlu bi uykuya gideyim ben.